«ՏաԹևեր»-ն աշխարհի ամենաերկար ճոպանուղին է՝ 5,7 կմ երկարությամբ երկփուլ ճոպանուղի, որը գտնվում է Հայաստանում։ Չնայած Հայաստանը լի է հնագույն եկեղեցիներով և ամրոցներով, այն նաև հանդիսանում է այս հայտնի և ժամանակակից շինարարական հրաշքի տունը։ Ճոպանուղին բացվել է 2010 թվականին և ռեկորդակիր է ոչ միայն ամենաերկար, անկումային երկփուլ ճոպանուղին լինելով, այլ նաև իր շինարարության ամենաարագ ժամկետներով (10 ամիս):
Այն Հալիձոր գյուղը կապում է 9-րդ դարի Տաթևի վանքի հետ, իսկ տոմսերն արժեն 5000 ՀՀ դրամ ($10,58)՝ մեկ ուղղությամբ ուղևորվելու և 7000 ՀՀ դրամ ($14,81)՝ երկկողմ ուղևորության համար։ Ճոպանուղին նախատեսված է 30 ուղևորի համար և աշխատում է առավոտյան 10-ից մինչև երեկոյան 6-ը ամբողջ տարվա ընթացքում (ամռանը առավոտյան 9-ից մինչև երեկոյան 8-ը)։ Այստեղ 10-15 րոպե տևողությամբ ուղևորությունը Ձեզ տանում է Որոտանի կիրճի վրայով՝ Տաթևի մարզի տեսարժան վայրերի դիտարժան տեսարանով:
Արշավային տուրիզմը զարգացած է Տաթևում, և ճոպանուղի այցելելուց բացի, հյուրերը կարող են գիդով արշավներ կազմակերպել դեպի Տաթև գյուղ, Մեծ Էրմիտաժ վանք, Սատանի կամուրջ և Հին Հալիձոր: Դուք կարող եք ճոպանուղի նստել և հիանալ 320 մետր թռչնի թռիչքի բարձրությունից բացվող տեսարանով, ապա ոտքով գնալ ավելի մոտիկից տեսարանը վայելելու։ Մեծ Էրմիտաժի վանքը թվագրվում է XVII դարի սկզբին, սակայն ավելի ուշ՝ 7-րդ դարի կեսերին տեղի ունեցած երկրաշարժից հետո, լքված է եղել։
Այժմ այդ շինությունները դեռևս կանգուն են և լեռնային կտրուկ արահետով միացված են Տաթևի գլխավոր վանական համալիրին, որը հիմնադրվել է 9-րդ դարում։ Սատանի կամուրջը բնության իրական հրաշք է, բնական կամուրջ, որով արհեստական ճանապարհ է անցնում։ Կամուրջի հիմքում Որոտան գետի ջրերից առաջացած տաք ջրի բնական աղբյուր է՝ ընդգծված գեղեցիկ ներկված ստալակտիտներով։
Այնուհետև Հին Հալիձոր գյուղն է, որը նվիրվել և պատկանել է վանքին 10-19-րդ դարերում։ Գյուղն այլևս բնակեցված չէ, բայց կրում է հայ շինարարության հանճարեղ նմուշներ։ Տները կառուցված են կիրճերի կողային պատերին այնպիսի շերտերով, որ յուրաքանչյուր տան տանիք վերևի տան բակ է ծառայում։
Տաթևի վանքը նույնպես բավականին գրավիչ է, իսկ ճոպանուղու կառուցումը կրճատել է լեռնային ճանապարհներով կես ժամանոց ուղևորությունը: Եկեղեցին և համալիրի բազմաթիվ շենքեր գործում են մինչ օրս, սակայն նույնիսկ այն մասերը, որոնք այլևս չեն օգտագործվում, ունեն իրենց սեփական պատմությունը։
Հայկական միջնադարյան կարևորագույն համալսարաններից մեկը գտնվում էր Տաթևում XIV և XV դարերում։ Մի շարք հայտնի հայ գործիչներ իրենց կյանքի ընթացքում կանգ են առել Տաթևում, իսկ շատ հայտնի գրողներ ունեցել են հոյակապ բնապատկերով սենյակներ, ինչն, անկասկած, ոգեշնչել է նրանց ստեղծագործելու: Անմիջապես հիմնական վանական համալիրի ետևում է գտնվում Ձիթհան թանգարանը:
17-րդ դարում Տաթևում կառուցվեց ձիթհան, որը շարժման մեջ էր դրվում եզան միջոցով։ Կենդանին պտտվում էր շրջանաձև եզրագծով և ծանր ժայռաբեկորներ քաշելով՝ յուղ քամում մանանեխի, քունջութի և կտավատի սերմերից։ Բացի այդ, վանական համալիրը երեք կողմերից հիմնված է պարսպապատերի ավերակների վրա, իսկ այդ պատերից դուրս՝ ներքևում, ժայռերը կտրուկ վայրեջք են կատարում դեպի կիրճ։
12-րդ դարի ընթացքում՝ սելջուկների ներխուժման ժամանակ, այդ պատերն ու ռելիեֆի բնական ձևերը պաշտպանություն էին հանդիսանում վանքում ապրող մարդկանց համար։ Ցավոք, ի վերջո, այն գրավել և թալանվել է, բայց 13-րդ դարում վերականգնվել է և կրկին սկսել իր գործունեությունը:
Ոչ հեռու՝ ճոպանուղու տեսադաշտում է գտնվում նաև Հարսնաձորի պահակային աշտարակը՝ սարսափելի հեքիաթի առարկան, ինչպես նաև միջնադարյան Հայաստանի առանցքային ռազմավարական նշանակակետը: Հարսնաձոր նշանակում է հարսնացուի կիրճ։ Անունը գալիս է հետևյալ պատմությունից. վաղուց, Հայաստանում պարսկական նվաճողների ժամանակ եղել է մի զույգ՝ փեսացու և հարսնացու, որոնք նոր էին ամուսնացել և դեռ կրում էին իրենց հարսանեկան զգեստները:
Իրենց մեղրամսի ճանապարհին նրանց վրա հարձակվել են պարսկական զինվորները և սպանել փեսային։ Հարսը, որն ավելի շուտ կմահանար, քան գերի կընկներ զինվորներին, փախել է դեպի անդունդ, խաչակնքվել և ցատկել դեպի գիտակցված մահը։
Այդ պահին հրաշք է տեղի ունեցել, և հարսնացուի զգեստը վայր ընկնելու փոխարեն օդով է լցվել և գործելով որպես պարաշյուտ՝ թույլ տվել նրան ապահով վայրէջք կատարել ներքևում գտնվող կիրճում, որտեղ նա կարող է ազատություն գտնել՝ թեև մնալով առանց իր փեսայի։ Դարեր շարունակ այդ նույն վայրն օգտագործվել է որպես Զանգեզուրի լեռներում կառուցված նախազգուշացնող զանգերի շղթայի երրորդ կայան՝ թշնամական հարձակումները կանխելու համար։
Հարևան Կորձորի պահապանները զնգացրել են զանգակատունը, որը լուրը փոխանցել է Խոտ գյուղ, իսկ նրանք ահազանգել են՝ նախազգուշացնելով Հարսնաձորի պահակային աշտարակին, զնգացնել զանգը, որը լսելի է Տաթևի վանքում։ Տաթևի գլխավոր զանգը կարելի էր լսել 50 կմ շառավղով, և ամբողջ տարածաշրջանը նախազգուշացված կլիներ նախապատրաստվող ներխուժման մասին: Ներխուժած թշնամիները քանդեցին զանգերի շղթան՝ ոչնչացնելով զանգերը Խոտ գյուղում, բայց այսօր Հարսնաձորի պահակային աշտարակը կապված է շղթաների հետ, որոնք ժամանակին նախազգուշացնող զանգեր էին պահում։
Պատմական աղբյուրով ավելի քիչ հետաքրքրված այցելուները կարող են կազմակերպել նաև պարապլանով էքսկուրսիաներ, որոնք տեղի են ունենում մոտակա Գորիս օդանավակայանից սկսած և ճամփորդում են Տաթևի շրջակայքում: Բացի այդ, 2018-ի ամռանը ՏաԹևերը նախատեսում են ընդլայնել սովորական ճոպանուղու սահմաններից դուրս: Շուտով այցելուները կունենան հատուկ ուղևորության հնարավորություն և մեքենայից պարաշյուտով կցատկեն դեպի խոր կիրճը։
Նման արկածներից հետո այցելուներին անպայման սնունդ և քնելու, կամ գոնե մի փոքր նիրհելու տեղ է պետք։ «ՏաԹևեր» համալիրում կա ռեստորան, ինչպես նաև հյուրատուն, որը կարելի է վարձակալել: Կան նաև բազմաթիվ B&B կացարաններ, որոնք առաջարկում են տարբեր տուրիստական փաթեթներ, ինչպես նաև սնունդ։ Արժեքը 1 գիշերվա համար կարող է լինել ընդամենը 15 դոլար։