Դաստակերտ
Դաստակերտը գտնվում է Սյունիքի մարզում, մայրաքաղաք Երևանից 225 կմ հարավ և մարզկենտրոն Կապանից 115 կմ հյուսիս-արևմուտք: Քաղաքը գտնվում է Այրի լեռան լանջին (Զանգեզուրի լեռնաշղթա), Այրի գետի ակունքների մոտ և բարձր է ծովի մակարդակից 2,050 մ-ով:
Դաստակերտը Հայաստանի ամենափոքր գյուղն էր մինչև 2017 թվականը, երբ ստացավ գյուղական տիպի բնակավայրի կարգավիճակ: Ըստ պատմաբան Ստեֆան Օրբելյանի, գյուղը հիմնադրվել է որպես Տաթևի վանքի քահանաների համար ամառային հանգստավայր: Անվանումը նշանակում է «ամառանոց»:
12-15-րդ դարերում Սյունիքը և շրջակա տարածքները տուժել են սելջուկյան, մոնղոլական և թուրքական արշավանքներից: 1813 թվականին՝ ռուս-պարսկական պատերազմի արդյունքում, Սյունիքը դարձել է Ռուսական կայսրության մաս: Հայաստանի Հանրապետության հիմնադրումից հետո գյուղն ընդգրկվել է Զանգեզուրի շրջանի մեջ։
Սովետական ժամանակաշրջանում (1945 թ.) գյուղում հայտնաբերվել են պղնձամոլիբդենային հանքեր: 1951-ին, երբ ստեղծվեց Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի մասնաճյուղը, Դաստակերտը ստացավ քաղաքային տիպի բնակավայրի կարգավիճակ: Այդ ընթացքում գյուղն ուներ մոտ 4000 բնակիչ:
Սակայն, երբ 1975-ին գործարանը փակվեց, բնակչությունը նվազեց, և Դաստակերտը դարձավ գյուղական տիպի բնակավայր: Վերջերս խորհրդային պղնձամոլիբդենային գործարանի հիմքի վրա բացվեց Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի մասնաճյուղը:
Դաստակերտի մշակութային ժառանգությունը ներառում է միջնադարյան բնակավայր, որը գտնվում է Դաստակերտի շրջանից 2 կմ հյուսիս-արևմուտք, քաղաքի հյուսիսում գտնվող միջնադարյան գերեզմանոց և 1320 թվականի խաչքար:
Դաստակերտից մոտ 2 կմ դեպի հյուսիս՝ ժայռի վրա, կա մի վիմագրական արձանագրություն, որը թվագրվում է 14-րդ դարով: