Քաղաքը տեղակայված է Հրազդան գետի ափին(Կոտայքի մարզ), Երևանից 30 կմ հեռավորության վրա: Այն հիմնադրվել է 1948 թվականին՝ Լուսավան անվանմամբ: 1967 թվականի սեպտեմբերի 23-ին, Եղիշե Չարենցի 70-ամյակի առթիվ, քաղաքը վերանվանվել է Չարենցավան:
Չարենցավանը ստեղծվել է որպես բնակատեղի մոտակա հիդրոէլեկտրակայանի աշխատակիցների համար։ Հետագայում քաղաքը դարձել է ՀԽՍՀ կարևոր արդյունաբերական կենտրոններից մեկը: Այն բաժանված է 4 բնակելի թաղամասերի և մեծ արդյունաբերական գոտու:
Արդյունաբերական թաղամասը զբաղեցնում է Չարենցավանի ամբողջ տարածքի շուրջ 70% -ը: Բնակելի տարածքի և արդյունաբերական գոտու միջև մեծ հասարակական այգի է: Քաղաքի միակ եկեղեցին Սուրբ Ամենափրկիչ եկեղեցին է, որը գտնվում է այգու հարևանությամբ:
Քաղաքի մուտքը զարդարում է Եղիշե Չարենցի «Գանգրահեր տղա» ստեղծագործության Գանգրահեր տղայի արձանը և ողջունում է քաղաքի այցելուներին: Բանաստեղծի արձանը տեղադրվել է Չարենցավանում 2013 թվականին՝ մշակույթի պալատի դիմաց: Այստեղ բացվել է նաև Եղիշե Չարենցի հուշասրահ:
Չարենցավանը գտնվում է ծովի մակարդակից մոտ 1700 մ բարձրության վրա: Կլիման բնութագրվում է ցուրտ և խիստ ձմեռներով և մեղմ ամառներով: Ձմռանը ջերմաստիճանը կարող է հասնել մինչև -25:
Քաղաքում կա հանրային գրադարան, Ժան Գառզուի անվան արվեստի դպրոց և մշակույթի պալատ: Կան նաև բազմաթիվ սրճարաններ և ռեստորաններ, որտեղ կարելի է համտեսել ավանդական հայկական ուտեստներ: